Dün aldığım bir haber, hayatı tekrar sorgulamama neden oldu. Bulunduğum sektörde çok sevilen bir arkadaşımızın kardeşi trafik kazasında hayatını kaybetti. Çok genç...yeni evli ve yeni baba...Hepimiz şok olduk. Hayat böyle birşey, bir dakika sonra ne olacağını bilmiyoruz. İşte bu gibi zamanlarda farkına varıyoruz çoğu zaman öylesine harcadığımız vaktin kıymetini...Düşünüyoruz, kararlar veriyoruz - bundan sonra şöyle yapacağım, böyle yapacağım - diye... Ne kadar sürüyor bu? Ne yazıkki en fazla bir saat. Sonra dalıyoruz yine hayatın içine, verdiğimiz kararları unutarak... Ya ne yapacağız diye soruyorsunuz belki şimdi... Belki o zamanlarda aldığımız kararlardan en azından bir tanesini uygulamaya başlayabiliriz.
Bir ömür içinde birçok hayat yaşıyoruz. Üzüntüleri, sevinçleri,hayalkırıklıkları, coşkuları ile vb.vb...Öğrendiğim birşey var: Gerektiği kadar yaşamalı herşeyi...Gerektiği kadar sevinmeli, gerektiği kadar üzülmeli... Edinemediklerimize hayıflanmak yerine sahip olduklarımızı unutmamalı...Yapmak istediklerimizi ertelememeli...Sevdiklerimize, onları ne kadar sevdiklerimizi her fırsatta söylemeli...
Kelimelerim bitti şimdilik...
Umutlu kalın.